Fire to the rabid assassins of the state
Fire to the riot police’s helmets, it’s a party
This is how the streets should respond
No tolerance for Nazis in uniform
Who always abuse those who are different
Beat up women refugees who fought for days on the water
The same cops who have the audacity to invade squats
Before they accuse us for the cocktails, throw them the evidence
Amid the processions in the scorching night
The cobblestones and cocktails are like shooting stars
We will dance under their whistling bullets
To the rhythm of their howling sirens
To our brothers and sisters, to our dreams and fears
To the sap, to our hearts, to the strike, to resentment
To our walls, to our marker pens, to a rowdy future
To our laughter, to our tears, to ravishing smiles
To test them, to challenge them, radical mindset
In the burning streets, war cries on the barricade
Freedom and life, blood mixed with tears
Under our balaclavas our eyes are full of rage
We are the 500 euros generation
Now immigrants abroad
The generation of Alexis, Pavlos and Zackie
This is why our resistance is a necessity
We are fed up with Beous and Bogdanous in the media
The epidemic excuses police operations to “clean up” the immigrants
Sneaky attacks against houses of struggle
Against any people counteraction
They know our counterattacks well
We never lower our heads
from Athens to Toulouse, we see eye-to-eye
1312, we’ll meet at the barricade
I’ve been quirky since I was 10
Many say that I neglect myself
I am just like you, all their interests depress me
They’re about navels on the beach, careers, trendy fads
Smash into the crowd, adapt or go into exile
Many complain but few come to the barricade
They plead for the vote, then are betrayed but do not protest
High up, the message is received
They know that memories get erased when TV screens are turned off
To test them, to challenge them, radical mindset
In the burning streets, war cries on the barricade
Freedom and life, blood mixed with tears
Under our balaclavas our eyes are full of rage
Φωτιά στην λύσσα των κρατικών δολοφονών
Να φλέγονται τα κράνη ων Δελτάδων γιορτή
Αυτή είναι η απάντηση που πρέπει των δρόμων
Καμία ανοχή σε ναζί με στολή
Που ολό βαράνε το κάθε διαφορετικό
Την προσφυγιά που πάλευε επί μέρες στο νερό
Που χουν το θράσος να μπουκάρουν στις καταλήψεις
Πριν σου φορτώσουν κάλια ρίξους αποδείξεις
Στη μέση του μπλοκ μέσα στην πύρινη νύχτα
Οι πέτρες, τα μπουκάλια είναι αστέρια που πέφτουν
Θα χορέψουμε κάτω από τις σφαίρες που σφυρίζουν
Με βήμα στο ρυθμό της σειρήνας που ουρλιάζει
Στα αδέρφια μας, στις αδερφές μας, στα όνειρα, στους φόβους μας
Εις υγείαν τις απλυσιάς, στις καρδιές μας, στην απέργια, στις κακίες
Στους γραμμένους τοίχους, στο μέλλον που κάνει θόρυβο
Στα γέλια μας, στα κλάματά μας και στα χαμόγελα που γκρεμίζουν
Είμαστε η γενιά των 500 ευρώ
Και πλέον μετανάστριες στο εξωτερικό
H γενιά του Αλέξη του Παύλου και της Ζάκι
Γι αυτο και η αντισταση για μας εγινε αναγκη
Μπουχτίσαμε με Μπέους και Μπογδάνους στις ειδήσεις
Μ αφορρμή επιδημίας οι επιχερήσεις σκούπα σε μετανάστες
Δόλια επίθεση στα σπίτια του αγώνα
Και ότι προκαλεί αντίδραση
Στην αντεπίθεση μας ξέρουνε καλά
Ποτέ μας το κεφάλι δεν κρατάμε χαμηλά
Απ την Αθήνα ως την Τουλούζη κοινά είναι τα οράματα
1312 ραντεβού στα οδοφράγματα
Είμαι στην αντίπερα όχθη από τα 10 μου
Πολλοί λένε ότι δε με προσέχω
Εγώ είμαι σαν εσένα οι υποχρεώσεις τους με καταθλίβουν
Μιλάνε για μαύρισμα στην παραλία, για καριέρα και για μόδα
Τίναξε τα όλα, προσαρμόσου ή φύγε μακριά
Πολλοί αγανακτούν αλλα κανείς δε κατεβαίνει σε οδόφραγμα
Πιστεύουν στην ψήφο και όταν προδωθούν δεν βγάζουν μιλιά
Το καταλάβανε καλά στα ψηλά της ηγεσίας
Ξέρουν ότι η μνήμη σβήνει μαζί με την οθόνη της ΤιΒι
Μια δοκιμή να πάμε τέρμα κόντρα
Μέσα στους δρόμους της φωτιάς κραυγές πολέμου στο οδόφραγμα
Ελευθερία και ζωή αίμα μπλεγμέμο με αίμα
Κάτω από τις κουκούλες τα οργισμένα μάτια μας