Les cris d’hier résonnent aujourd’hui,
Les sauvages sont venus chasser les dressés.
Une vie de frontières et de préjugés,
On a perdu notre tète, on a brisé nos muselières.
Perdu dans la traduction,
Condamnés à la désobéissance civile.
Le futur est déjà écrit,
Tout pour le profit,
Choisis ton rôle pour le spectacle.
Tu n’es qu’une nouvelle imitation,
Ta vie sort d’une publicité.
Ils ont détruit ton amour propre,
Avec les cameras qui te surveillent.
On l’a déjà dit 100 fois, représente les sans voix,
Qui rodent la nuit sans phares à l’attaque des convois.
On ne pourra pas se taire avec ce qu’on vit et ce qu’on voit,
Sans barreaux ni frontières c’est le monde qu’on conçoit.
L’espoir est hurlé à chaque voiture brulée,
Quand un jeune insurgé fait face à la sûreté,
Bien trop instable pour rentrer dans leurs cases
J’attends la cavalcade j’ai mon masque à gaz.
Je mets mon masque pour respirer,
Pour tenir dans les lacrymos périmées.
La lutte est constante dans notre quotidien,
Nous sommes le lance pierre de nos enfants.
Alerté par les cris la charge est imminente,
C’est masque à gaz et casque serré sur les tempes.
Au pied du mur leurs garanties sont insipides,
C’est crédit confiance bradé,
Tant de braves trahis.
Pas question de pardonner,
On vit une guerre sociale.
Modernité pleine de biens et de solitude,
Du vide spirituel dans les écoles.
On est loin de votre indifférence,
Ils se taisent, mais demandent la rédemption.
Décompression sous ordonnance médicale,
Mécanismes de contrôle chimique,
Je crache vos calmants dans vos gueules.
Ils veulent nous voir les pieds sur terre,
Mais la terre est en feu, calmer le jeu ?
Non, battre le fer sans commentaires !
Dans la pénombre pour la BAC c’est la panacée,
Pluie de matraques dans ta fac tu t’es fait nasser.
Riposte graduelle, nouveau choc thermique,
Sous la veste équipé technique, encore c’t’odeur de plastique.
Je vois les jets de GLI F4, des pavés qui volent,
Tous à terre, LBD 40 dans la tempe.
Je mets mon masque pour respirer,
Pour tenir dans les lacrymos périmées.
La lutte est constante dans notre quotidien,
Nous sommes le lance pierre de nos enfants.
Alerté par les cris la charge est imminente,
C’est masque à gaz et casque serré sur les tempes.
Au pied du mur leurs garanties sont insipides,
C’est crédit confiance bradé,
Tant de braves trahis.
Nous sommes la vague qui vient les troubler,
La rupture face à leur monde toxique.
Bien trop instable pour rentrer dans leurs cases,
J’attends la cavalcade, j’ai mis mon masque à gaz.
Nous sommes devenu la vague qui les a troublés,
La rupture dans un monde de classes.
Φωνές από το χθες, ουρλιάζουνε στο σήμερα
ήρθαν τα άγρια να διώξουνε τα ήμερα
ζωή με σύνορα, γεμάτη με προσχήματα
το μυαλό μας χάσαμε και φτύσαμε τα φίμωτρα
Χαμένοι μέσα στη μετλαφραση
καταδικασμένοι απ’ του νόμου τη παράβαση
προδιαγεγραμμένο μέλλον, όλα για το συμφέρον
διάλεξε ρόλο για ν’ αρχίσει η παράσταση
είσαι άλλη μία απομίμηση
η ζωή σου βγαλμένη από διαφήμιση
σου εξαφάνισαν την αυτοεκτίμηση
από πάνω κάμερες να σ’ έχουνε σε επιτήρηση
Το χουμε πει και θα το ξαναπούμε
εκπροσωπούμε αυτούς που κανένας δεν ακούει
αυτούς που γυρνάνε τα σκοτεινά βράδια
αυτούς που χτυπάνε θωρακισμένα κονβόι
δεν θα μπορέσουμε να σωπάσουμε με αυτά που ζούμε και βλέπουμε
χωρίς κάγκελα χωρίς σύνορα είναι ο κόσμος που θέλουμε
η ελπίδα κραυγάζει στα φλεγόμενα αυτοκίνητα
όταν η ελεύθερη νεολαία αντιμετωπίζει την ασφάλεια
παραείναι ασταθής για να χωρέσει στα καλούπια τους
περιμένω την επίθεση των ΜΑΤ είμαι πανέτοιμος
Φοράω τη μάσκα αερίου στο κεφάλι μου
για να αντέξω τα ληγμένα δακρυγόνα
αγώνας μόνιμος μέσα στη βιοπάλη μου
θα γίνω η πέτρα στου παιδιού μου τη σφεντόνα”
Ακούω τις κραυγές η επίθεση είναι κοντά
Μάσκα για χημικά και κράνος σφιχτά
Στήνω στον τοίχο τις απατηλές υποσχέσεις τους
Ξεπουλάτε την εμιστοσύνη
Μας προδώσατε όλοι
Κανένας λόγος για συγχώρεση
ζούμε την κοινωνική εξόντωση
σύγχρονη ζωή, άφθονη ύλη και απομόνωση
πνευματική ανία μέσα στα σχολεία
διαφέρουμε από την δικιά σας αδιαφορία
Φίμωση, ανθρώπων μάζες να ζητάν τη λύτρωση
αποσυμπίεση μέσω φαρμάκων τη χορήγηση
μηχανισμοί που μας ελέγχουν χημικά
φτύνω στα μούτρα σας τα ηρεμηστικά
Θέλουν να είμαστε με τα « λoγικά » μας
Καίγεται η γη και μας λέτε να ηρεμήσουμε ?
Ποτέ όλα ή τίποτα χωρίς σχόλια
Στο σκοτάδι είναι ότι πρέπει για την Ασφάλεια
Βροχή από γκλοπ στην σχολή σου, σε κυκλώσανε
Βίαιη βαθμίαια αντεπίθεση σαν θερμικό κύμα
Κάτω από το μπουφάν εξοπλισμένος
Πάλι η μυρωδιά πλαστικού
Βλέπω κίτρινα ίχνη από αέρια
Πέτρες να πετάνε
Όλοι στο έδαφος
Πλαστικές σφαίρες στα πρόσωπα
Φοράω τη μάσκα αερίου στο κεφάλι μου
για να αντέξω τα ληγμένα δακρυγόνα
αγώνας μόνιμος μέσα στη βιοπάλη μου
θα γίνω η πέτρα στου παιδιού μου τη σφεντόνα”
Ακούω τις κραυγές η επίθεση είναι κοντά
Μάσκα για χημικά και κράνος σφιχτά
Στήνω στον τοίχο τις απατηλές υποσχέσεις τους
Ξεπουλάτε την εμιστοσύνη
Μας προδώσατε όλοι
Είμαι το κύμα που ανακατεύει το νερό
βαθύ το ρήγμα σε ένα κόσμο τοξικό
παραείναι ασταθής για να χωρέσει στα καλούπια τους
περιμένω την επίθεση των ΜΑΤ είμαι πανέτοιμος
Έγινα κύμα που ανακατεύει το νερό
βαθύ το ρήγμα σε ένα κόσμο ταξικό
παραείναι ασταθής για να χωρέσει στα καλούπια τους
περιμένω την επίθεση των ΜΑΤ είμαι πανέτοιμος