Y’a d’quoi partir en vrille
À deux doigts d’quitter la ville
J’suis dans un téléfilm S.F.
Inutile jetset qui nous pousse dans l’vide
Nos métropoles sous cello’
Tu vois les beaux jours d’insouciance sous scellé
J’gamberge la tête sous l’eau
J’veux pas de ta compassion d’merde, j’suis saoulé
Ce qui est fait n’est plus à faire
Projet rentré, session carrée
T’sais qu’on peut l’faire
J’entends les échos des allées
On vient pas s’installer
On s’ra la meute de chiens du quartier
On a douté, sous-estimé la cause
On a plongé profond dans la psychose
On a cravaché, méprisé la pause
On s’est imposé sous pression qui nous expose
Et j’partirai comme un bruit de couloir
C’est la roulette russe ou le jeu du foulard
Soif de liberté, ils ont l’ivresse du pouvoir
Le ciel est sombre, nos habits sont tout noirs
C’est la fin de la partie, ils vont payer pour voir
On va braquer la vie, on veut pas de pourboire
On vit en bande, faut qu’on nous entende
C’est la mentale, enfants des grands ensembles
On se ressemble, faut qu’on se rassemble
C’est la mentale, enfants des grands ensembles
Et j’ai perdu tellement de temps à attendre
Regarde dans mes yeux si tu veux me comprendre
On a douté, sous-estimé la cause
On a plongé profond dans la psychose
On a cravaché, méprisé la pause
On s’est imposé sous pression qui nous expose
εχω ενα δακρυ μια κραυγη και λιγη φωτια
μου δινουνε δυναμη πλαθω φτερα
εχω ενα “τωρα” λίγα “μπορεί” και πολλά “μετά”
στο χρονο που τρεχει αλλαζω φορά
οι φυλακες τους μοιαζουνε τοσο μικρες
πεφτουν τα τειχη αμα ενωσεις απλα τις κραυγες
βαζουν το πηχη και ανεβαινουν
εχουν ψυχες σκαλωσιες
ειμαστε εμεις και απεναντι ολοι
ειμαστε εμεις, η υπογεια πολη
σκασαμε και εχουμε λυσσαξει τα
Underdogs θα παρουμε το glory
θα αποδρασει ο νους
κι ας ειναι εγκλωβισμενοι
δεν πεφτουν αμαχητοι
κι ας νιωθουν ηττημενοι
ρωτας τι μενει η ζωη μας στημμενη
κοιταμε γυρω
στους γυρω μας ξενοι και ξενες κ ξενα
βαραινει το βημα και σενα και μενα
It’s enough to get insane
About to leave the town
I’m in a sci-fi movie
Useless Jetset is pushing us into the void
Our cities under plastic film
You see the sunny days under seal
I’m losing myself with thoughts
I don’t want your compassion, I’m fed up
What’s done is not to do
Efficient session, checked project
You know we can do it
I hear echoes in the streets
We’re not settling down
We’ll be the pack of dogs in the neighborhood
We doubted, underestimated the cause
We dove deep into psychosis
We’ve been hardworking without break
We’ve imposed ourselves under pressure that exposes us
And I’ll leave like a rumor
It’s “Russian roulette” or the choking game
Thirst for freedom, they’ve intoxication of power
Sky is dark, our clothes are all black
It’s the end of the game, they’ll pay to see
We’re gonna rob life, we don’t ask for a tip
We live in groups, we need to be heard
It’s the mentality, children of the big estates
We’re all alike, we need to get together
It’s the mentality, children of the big estates
And I’ve wasted so much time waiting
Look into my eyes if you want to understand me
We doubted, underestimated the cause
We plunged deep into psychosis
We’ve worked hard, scorned the break
We’ve imposed ourselves under pressure that exposes us
I have a tear, a scream and a little fire
They give me strength, I form my wings
I have a “now” few “maybe” and many “later”
In the running time I change direction
Their prisons look so small
The walls can fall if you unite the screams
They use their forearm and they climb
They have souls like ladder
It’s us and other there is everyone else
It’s us, the underground city
We came and we are furious
Underdogs will take the glory
The mind will escape
Even though they are trapped
They won’t stop fighting
Even though they feel defeated
You ask “what is left”?
Our life is a setup
We are looking around
On our surroundings we feel like strangers
The pace weights you and me down